Müzik her şeyden önce bir iletişim ve paylaşım aracıdır. Sayısız kitleleri ortak bir değer etrafında toplamayı başarır. Ayrıca, yaşamın sürekliliği, müziği doğurur. Örneğin biriyle ilk karşılaşmamızda selamlaşır, elimizi uzatırız. Eğer uzatmazsak karşı tarafın tepkisini hatta öfkesini kazanacağımızı biliriz. Buna rağmen neden elimizi uzattığımızı bilmeyiz. Müziği de neden dinlediğimizi bilmeyiz ama bir kere bile “Ben bundan sonra müzik dinlemeyeceğim” diyemeyiz ve dinlemekten kendimizi alamayız.
Müzik tablo gibidir. Bir yağlıboya tablosusun anlattığı duygular için herkes o anki durumuna göre farklı yorumlarda bulunur. Aslında ressamın asıl anlatmak istediği duygu hepsinden farklı olabilir. İşte müzik de bu şekilde duygu ifadesine izin verir, içerlediğinde güçlü ve gizli ifadeler barındırır. Gerçek hayatta söylemediğimiz şeyleri rahatlıkla dile getirebiliriz. Örneğin sevgilisinden ayrılmış bir kişinin çevresine önemsemiyormuş gibi görünürken “Yaktın beni zalim” gibi şarkı söylemesi bu duruma örnektir. Bu yüzden duygu ifade zorluğu çeken, baskıcı topluluklar ve kendini ifade etmek konusunda zorluk çeken ergenlik grubundaki gençler sözlü müziği de dinlemeyi seçerler. Ancak düşündüğünü aktarabilen, baskıcı olmayan topluluklar sözsüz müziği de severek dinlerler. Ayrıca bazı müzik türleri (örn: marşlar, dinî müzikler) güçlü mesajlar taşır. Bu gibi müzikler söyleyenlerin ötesinde topluma aktarılmak istenen gizli anlamalar içerir.
Günümüzde müzikal tedavi yaygın olmakla birlikte deneysel tarafı zayıftır. Ancak bazı tür müziklerin iyileştirici yönü olduğu ve ruhsal sorunlara iyi geldiği bilinmektedir. Otistik çocuklarda yunus sesi ve müzikle uygulanan tedavilerden kimi zaman başarılı sonuçlar alınmıştır.
Müzik herkes için ruhsal bir ihtiyaçtır. Kimyasal veya deneysel açıklaması olmakla birlikte rahatlatıcı yönü olduğu kesindir. Ayrıca bir ayna gibi duygularımızın dışa vurumunda bize yardımcıdır.
http://www.muzikogretmenleriyiz.biz/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder